'Wat doe ik hier eigenlijk?'
Dat gevoel.
Je pakt jezelf bij elkaar en gaat er op uit.
En dan: 'wauw, ben ik dat?'
Ik was 26, en voor de eerste keer ver weg en alleen op reis voor mijn afstudeeronderzoek in de bergen van midden Java. Ik zat in de warung van mbak Sup in vloeiend bahasa Indonesia te kletsen met de locals, tot ik dacht: 'wauw, ben ik dat?'
Dat moment heeft mijn leven veranderd.
Je kunt zoveel, als je moet. Zet me neer in de binnenlanden van Mongolië en ik weet nu dat ik wel thuis kom.
Ga op reis, als je kan. Zo ver, lang en alleen mogelijk. Het maakt een beter mens van je.
Wat doe je hier eigenlijk nog? Pak je tas en ga! Je kan het!
Dat gevoel.
Je pakt jezelf bij elkaar en gaat er op uit.
En dan: 'wauw, ben ik dat?'
Ik was 26, en voor de eerste keer ver weg en alleen op reis voor mijn afstudeeronderzoek in de bergen van midden Java. Ik zat in de warung van mbak Sup in vloeiend bahasa Indonesia te kletsen met de locals, tot ik dacht: 'wauw, ben ik dat?'
Dat moment heeft mijn leven veranderd.
Je kunt zoveel, als je moet. Zet me neer in de binnenlanden van Mongolië en ik weet nu dat ik wel thuis kom.
Ga op reis, als je kan. Zo ver, lang en alleen mogelijk. Het maakt een beter mens van je.
Wat doe je hier eigenlijk nog? Pak je tas en ga! Je kan het!